เชียงคานเมืองหนาว

 จั่วหัวได้เลยว่าวันนี้  “เชียงคาน” ในเหมันต์ฤดูกำลังเป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยว  มีทั้งที่ต้องการไปสัมผัสบรรยากาศแบบหนาวๆ  และหมอกยามเช้าที่โรยตัวลงเลียบเรี่ยผืนน้ำกลางแม่น้ำโขง   เดินหรือขี่จักรยานเลาะเรียบริมโขงดูตะวันขึ้นสาดแสงทอง   ทาบผืนน้ำ จากนั้นก็เตรียมของใส่บาตรพระในตลาดเก่าโบราณ  ซึ่งเป็นกิจวัตรประจำวันของชาวบ้าน  แต่กำลังเป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยว   ตกค่ำเป็นตลาดคนเดิน  จะได้เห็นความคึกคักและคับคั่งของผู้คนที่หลั่งไหลมาเดินกันอย่างขวักไขว่  ห้องแถวไม้เก่าถูกประดับไฟแสงสีเปิดเป็นร้านค้ามีสินค้าหลากหลายทั้งเสื้อผ้า  ของประดับตกแต่ง และของที่ระลึกเมืองเชียงคาน  รวมทั้งร้าน อาหารการกินเรียงราย   มีดนตรีริมถนนบรรเลงสร้างความคึกคัก ผู้คนจะแน่นขนัดมากในฤดูกาลท่องเที่ยวที่เป็นคืนวันเสาร์                    
                         เชียงคาน เดิมชื่อว่าเมืองปากเหือง (ปากแม่น้ำเหือง ที่มาบรรจบกับแม่น้ำโขง เขตแดนไทย-ลาว)  ข้อมูลจากวิกิพีเดียมีประวัติมายาวนาน ตั้งแต่สมัยพระเจ้ากรุงธนบุรี จนถึงสมัยรัตนโกสิน รัชกาลที่ 5  ปี 2453 ได้ทรงแต่งตั้ง  ให้พระยาศรีอรรคฮาด(ทองดี ศรีประเสริฐ) เป็นนายอำเภอ เชียงคานคนแรก    ปี 2484 จึงได้ย้ายที่ว่าการอำเภอเชียงคานมาอยู่ ณ ที่อยู่ปัจจุบันนี้         ตลาดอำเภอเชียงคาน มีความเจริญรุ่งเรืองตั้งแต่ยุคถนนหนทางยังไปไม่ถึง   แต่การค้าขายเจริญขึ้นได้โดยอาศัยการขนส่งสินค้าทางเรือ  ขึ้นล่องไป-มากับอำเภอศรีเชียงใหม่ ตรงข้ามกรุงเวียงจันทร์ กับจังหวัดหนองคาย     
                         พอเข้าสู่ยุคมีการตัดถนน มีรถยนต์วิ่งทำให้การเดินทางระหว่างจังหวัดเลยกับอำเภอเชียงคานสะดวกขึ้น    แต่กลับทำให้ตัวตลาดอำเภอเชียงคานลดความเจริญและมั่งคั่งทางเศรษฐกิจลงไป  เพราะการค้าขายมุ่งตรงไปยังตัวจังหวัดและอำเภออื่น ๆ  ส่งผลให้ตลาดอำเภอเชียงคานจึงซบเซาลง   การค้าขายในตลาดมีความเงียบเหงาเข้ามาแทนที่
                         เมื่อ 20 ปีก่อนผู้เขียนเคยมาเที่ยวและพักที่โรงแรมในตลาดอำเภอเชียงคาน   มีความรู้สึกว่าตลาดเชียงคานเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่เงียบสงบดีมาก  จึงเป็นโอกาสดีสำหรับผู้รักความสงบมานอนพักผ่อนทอดอารมณ์เหม่อมอง จากระเบียงโรงแรมริมแม่น้ำโขงไปยังฝั่งลาว       สภาพเชียงคานในอดีตจึงเหมาะสำหรับผู้ที่ต้องการหลีกหนีความจอแจวุ่นวายจากสังคมในเมืองมาพักผ่อนที่นี่   เมื่อ 5 ปีก่อนเคยเขียนไว้ใน http://www.oknation.net/blog/loongdali/2007/08/01/entry-1  ตอนนั้นยังเขียนบล๊อกมือใหม่มาก  ไปดูตอนนี้ปรากฏว่าภาพประกอบหายไปหมดแล้ว
                          ปัจจุบันนี้เชียงคานเกิดฮิตติดปาก เพราะความเก่าแก่ที่สืบเนื่องมาเป็นเวลาช้านาน   กำลังเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญของจังหวัดเลย  และของประเทศไทย  จากอำเภอที่สงบเงียบกลายเป็นอำเภอที่นักท่องเที่ยวหลั่งไหลมาเที่ยวกันอย่างแหนาแน่น   ตลาดเก่าที่เคยเงียบเหงากลับคึกคักทั้งเช้าสายบ่ายค่ำ   กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่คราคร่ำไปด้วยผู้คนที่ต้องการมาสัมผัสอากาศหนาวเย็น และหมอกยามเช้าริมแม่น้ำโขง
                          สิ่งที่น่าสนใจอีกประการหนึ่งแม่น้ำโขงที่เคยไหลผ่าน อ.เชียงแสน เชียงของ และ อ.เวียงแก่น จ.เชียงราย ไหลเข้าไปในแผ่นดินประเทศลาว ผ่านเมืองหลวงพระบาง  แล้วไหลกลับมาสู่ประเทศไทยอีกครั้งที่ปากแม่น้ำเหือง  บ้านท่าดีมี ต.ปากตม  อ.เชียงคาน จังหวัดเลย   กล่าวคือแม่น้ำโขงไหลเข้าลาวแล้วโผล่มาอีกครั้งที่อำเภอเชียงคาน เป็นเขตแดนไทย-ลาว  ยาวตลอดไปจนถึงอำเภอโขงเจียม จ.อุบลราชธานี 
                           ขณะนี้เชียงคานกำลังได้รับความนิยมของนักท่องเที่ยวจากทั่วทิศที่หลั่งไหลมาประชันความคึกคักกันที่นี่   วันนี้เชียงคานจึงเต็มไปด้วยโรงแรมที่พัก และรีสอร์ทต่างๆ  รวมทั้งร้านอาหารการกินมีตั้งแต่เช้ายันค่ำ ผุดขึ้นรองรับนักท่องเที่ยว
                           เมื่อต้นเดือน พ.ย.55  ไปเที่ยวเชียงคานอีกครั้ง เห็นการพัฒนาและความคึกคักเข้ามาแทนที่ความเงียบเหงาในอดีต  ช่วงที่ไปอากาศยังไม่หนาว กลางคืนจึงเหมาะที่จะไปถนนคนเดิน ซึ่งคลาคล่ำไปด้วยนักท่องเที่ยวจากแดนไกลทั้งชาวไทย และชาวต่างประเทศ   เชื่อว่าทุกคนต่างก็ประทับใจที่ได้มาเห็นตลาดห้องแถวไม้เก่าแบบคลาสสิกโบราณ  ได้เห็นบรรยากาศที่คึกคักกับการหลั่งไหลมาของนักท่องเที่ยวไม่ขาดสาย  ไปครั้งนี้หวังจะข้ามไปเมืองชนะคาม ฝั่งลาว ก็ต้องผิดหวังเพราะเจ้าหน้าที่บอกคอมพิวเตอร์เสีย  แต่ก็ได้ล่องเรือไปขึ้นที่แก่งคุดคู้กินกุ้งเต้นและกุ้งแผ่นทอดกรอบ  อร่อยมากครับ
                           ใครที่ยังไม่เคยได้สัมผัส ลองไปเที่ยวดูครับ!

                                            บรรยากาศยามเช้าริมโขงที่เชียงคาน


                                           ภาพชีวิตริมแม่น้ำโขงที่เชียงคาน

                                            ยามเช้าก่อนตะวันขึ้นที่เชียงคาน





                                     นักท่องเที่ยวนิยมเดินเล่นริมแม่น้ำโขงยามเช้าที่เชียงคาน

                                 วัดศรีคุนเมือง เป็นวัดที่อยู่กลางตลาดเก่าริมโขงที่เชียงคาน

                พระอุโบสถวัดมัชฌิมาราม และวัดท่าแขก(ล่าง) และนักท่องเที่ยวใส่บาตรพระในตลาดเชียงคาน
       
                 นักท่องเที่ยวรอเจ้าหน้า่ี่อำเภอเพื่อขอบัตรผ่านแดน ต่างผิดหวังเพราะคอมฯ เสีย นี่แหละระบบราชการไทย

            ผิดหวังจากข้ามไปฝั่งลาว  ต้องเปลี่ยนเป็นล่องเรือไปขึ้นที่แก่งคุดคู้  ได้เห็นตลาดเชียงคานมุมมองจากแม่น้ำโขง

                                              นักท่องเที่ยวต่างก็ประทับใจ   เมื่อได้ล่องเรือชมสองฝั่งแม่น้ำโขง

                   ต้นไม้โชว์รากที่ฝั่งลาว  และเด็กชาวลาวสนุกสนานกับการกระโดดน้ำเล่นในแม่น้ำโขง

                                       นักท่องเที่ยวสุขสมใจเมื่อได้นั่งเรือล่องโขงที่เชียงคาน

                                  ศาลาชมวิวที่แก่งคุดคู้   มุมมองจากกลางแม่น้ำโขง

                                   หินที่โผล่กลางน้ำคือแก่งคุดคู้   และเนินทรายฝั่งไทย

                               เสื้อยืดพิมพ์ลาย หลากหลายสัญญลักษณ์เมืองเชียงคาน

                    เด็ก ๆ น่ารัก เล่นดนตรีเปิดหมวกริมทาง  ต้อนรับนักท่องเที่ยวในเช้าวันหยุด

                                   หุ่นน่ารักกับเสื้อสัญญลักษณ์เมืองเชียงคาน

                                            บรรยากาศร้านขายของที่ระลึก
                                              เสื้อยืดคลายร้อนเมืองเชียงคาน    

                        ตลาดคนเดินยามค่ำ คึกคักและคราคร่ำไปด้วยนักท่องเที่ยว    

                                      อาหารการกินรองรับนักท่องเที่ยวยามค่ำคืน

                                        ตลาดคนเดินในคืนวันศุกร์ นักท่องเที่ยวยังไม่มากเหมือนคืนวันเสาร์

                                     อาหารการกินรองรับนักท่องเที่ยวยามเช้า

                                          แสงสียามราตรีเมืองเชียงคาน   
                                   บ้านไทยดำที่บ้านนาป่าหนาด เชียงคาน  แหล่งสินค้าพื้นเมืองของชาวไทยดำ